Ο Ερντογάν κατηγορεί και απειλεί το Ισραήλ από τον Λίβανο

(ΑP Photo, 25/11/2010)

Νέα επιδείνωση στις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ αναμένεται να σημειωθεί μετά τις νέες προσβολές του Ερντογάν προς το Ισραήλ. Η ανοχή όμως των διεθνών κέντρων ισχύος προς την Άγκυρα φαίνεται ότι δεν είναι απύθμενη, γεγονός που αρχίζει να αντιλαμβάνεται και μερίδα του τουρκικού Τύπου.

Κατά την επίσημη επίσκεψή του στον Λίβανο ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέβασε και πάλι τους τόνους της αντιπαράθεσης με το Ισραήλ. Η εμμονή του ισλαμιστή πρωθυπουργού της Τουρκίας να αποκτήσει κύρος στον ισλαμικό κόσμο επιτιθέμενος στο Ισραήλ, φαίνεται ότι θα οδηγήσει τη χώρα όχι μόνο σε απομάκρυνση από τη Δύση, αλλά και σε ανοιχτή αντιπαράθεση με αυτήν.

Την εβδομάδα που πέρασε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας πραγματοποίησε διήμερη επίσημη επίσκεψη στον Λίβανο. Κατά τη διάρκεια της εν λόγω επίσκεψης συναντήθηκε με τον μαρωνίτη Πρόεδρο Μισέλ Σουλεϊμάν, τον σιίτη πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης Ναμπίχ Μπερί και τον σουνίτη ομόλογό του Σαάντ Χαρίρι. Στις συναντήσεις αυτές τα δύο μέρη ολοκλήρωσαν περίπου 30 συμφωνίες συνεργασίας. Εξάλλου, ο Ερντογάν, συνοδευόμενος από τον λιβανέζο πρωθυπουργό, επισκέφτηκε το τουρκομανικό χωριό Κουβάσρα στον βόρειο Λίβανο, από όπου και απηύθυνε μήνυμα με αποδέκτες τους Ισραηλινούς και τη Δύση.

Σε μια προσπάθεια να μιμηθεί τον Πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, ο οποίος κατά την επίσημη επίσκεψή του στην εν λόγω χώρα πριν από λίγες εβδομάδες είχε συναντηθεί με εκπροσώπους της Χαμάς στον Λίβανο, ο τούρκος πρωθυπουργός εξαπέλυσε με τη σειρά του βαριές κατηγορίες προς το Τελ Αβίβ, κάνοντας επίδειξη δύναμης στους Ισραηλινούς. Σε πολύ αυστηρό τόνο ο Ερντογάν, από τη μία εξέφρασε τη συμπαράσταση της Τουρκίας στους Λιβανέζους και στους Παλαιστίνιους και από την άλλη αποκάλεσε τους Ισραηλινούς δολοφόνους. Συγκεκριμένα ο Ερντογάν δήλωσε ότι «Όταν η Βηρυτός τελούσε υπό πολιορκία, αισθανθήκαμε πολιορκημένοι. […] Όταν δολοφονήθηκε ο Χαρίρι αισθανθήκαμε τον ίδιο πόνο. Και ο Λίβανος αισθάνθηκε τον ίδιο πόνο από τη δολοφονία των 9 Τούρκων που επέβαιναν στο “Μαβί Μαρμαρά”. Θα συνεχίσουμε να [προασπιζόμαστε τα δίκαια] των Ιεροσολύμων, της Γάζας και της Βηρυτού εις το όνομα της ανθρωπότητας. Θα συνεχίσουμε να προασπιζόμαστε την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και το διεθνές δίκαιο. Και όταν παραστεί ανάγκη, θα αποκαλέσουμε ακόμη και τον “δολοφόνο” δολοφόνο και θα του ζητήσουμε να απολογηθεί». Με το τελευταίο αυτό ο Ερντογάν αφενός απεκάλεσε κεκαλυμμένα δολοφόνο το Ισραήλ και αφετέρου απάντησε με λογοπαίγνιο στην κριτική που άσκησε ο Νικολά Σαρκοζί προς την Τουρκία κατά την πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισσαβώνα. Ο γάλλος Πρόεδρος είχε υπεραμυνθεί της θέσης ότι η απειλή που προέρχεται από το Ιράν θα πρέπει να κατονομαστεί ρητά. Εξάλλου, ο Ερντογάν υιοθέτησε μια εξόφθαλμη απειλητική ρητορική εναντίον του Ισραήλ, λέγοντας ότι «το Ισραήλ είναι αναγκασμένο να κατανοήσει ότι εάν επικρατήσει η ειρήνη στην περιοχή θα βγει κερδισμένο. Εάν επικρατήσει ο πόλεμος θα βγει ζημιωμένο». Και προσκάλεσε το Ισραήλ «να αλλάξει την παραβατική του συμπεριφορά, να ζητήσει συγγνώμη και να συνάψει ειρήνη» («Ραντικάλ», 25/11/2010).

Η επιθετική πολιτική που ακολουθεί η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ εναντίον του Ισραήλ, εδώ και λίγα χρόνια, δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει την αποξένωση της Τουρκίας από τους συμμάχους της στα σημαντικότερα κέντρα εξουσίας στη Δύση. Μια μερίδα Τούρκων φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι οι συνέπειες της

εχθρικής πολιτικής έναντι του Ισραήλ, που ακολουθεί η κυβέρνηση, αργά ή γρήγορα θα προκαλούσε την οργή του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι στην Ουάσινγκτον. Ως γνωστόν, το εν λόγω λόμπι έχει πρόσβαση και ελέγχει αρκετά κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ, με κυριότερο το Κογκρέσο. Σημαίνουσες προσωπικότητες του τουρκικού Τύπου, όπως ο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, έχουν αρχίσει ήδη να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την Άγκυρα. Σε πρόσφατα δημοσιεύματά του ο Μπιράντ μεταφέρει τις εντυπώσεις που αποκόμισε από τις ΗΠΑ («Μιλιέτ», 23-24-25/11/2010). Αναφέρει έντρομος το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί εναντίον της Τουρκίας εξαιτίας της ισλαμικής εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί η χώρα και προβλέπει ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί εάν η Άγκυρα δεν συμμορφωθεί εγκαίρως με την πολιτική των ΗΠΑ. Διαφορετικά, λέει ο Μπιράντ στα άρθρα του, η Τουρκία θα αναγκαστεί να πληρώσει βαρύ τίμημα για τη στάση της έναντι του Ισραήλ.

Από τα σημαντικότερα προτερήματα ενός ηγέτη είναι αναμφίβολα η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται εγκαίρως τις μεταβολές στις διεθνείς συγκυρίες και να προβαίνει στις κατάλληλες αλλαγές στις σχέσεις που ακολουθεί η χώρα του στο διεθνές στερέωμα. Δεδομένης της δυσμένειας στην οποία έχει περιπέσει η Άγκυρα, θα πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες εκ μέρους της ηγεσίας μας ούτως ώστε, αν δεν είναι δυνατόν να αντιστραφεί η κατάσταση, να τεθεί τουλάχιστον φραγμός στις προκλήσεις της στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Και το ερώτημα που περιμένει απάντηση είναι εάν τελικά διαθέτουμε ηγεσία.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Το Παρόν της Κυριακής - 28/11/2010