24/1/11

Απούσα η τουρκική δικαιοσύνη από την 4η επέτειο της δολοφονίας Ντίνκ


Μηδαμινή είναι η πρόοδος που σημείωσε η τουρκική δικαιοσύνη στην υπόθεση Ντίνκ τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά από τη δολοφονία του δημοσιογράφου. Ανησυχία προκαλεί το ενδεχόμενο να αφεθούν ελεύθεροι οι δράστες, επωφελούμενοι από διατάξεις που τέθηκαν πρόσφατα σε ισχύ.

Την εβδομάδα που πέρασε συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του αρμένιου δημοσιογράφου και ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Χράντ Ντίνκ στην Κωνσταντινούπολη. Η οικογένεια, οι φίλοι και οι συναγωνιστές του τίμησαν τον Ντίνκ στο ίδιο σημείο και την ίδια ώρα που είχε διαπραχτεί η δολοφονία, απαιτώντας απόδοση δικαιοσύνης.

Την περασμένη Πέμπτη, 19 Ιανουαρίου, οι προοδευτικές δυνάμεις της Τουρκίας, συγκεντρώθηκαν μπροστά από τα γραφεία της μειονοτικής εφημερίδας «Αγκός» διαμαρτυρόμενοι για τη βραδύτητα με την οποία εξετάζεται η υπόθεση από την τουρκική δικαιοσύνη. Στη διαδήλωση συμμετείχαν διακεκριμένοι δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί αλλά και συγγενείς θυμάτων ανάλογων επιθέσεων στο παρελθόν, όπως η κόρη του Αμπντί Ιπεκτσί, Νουκέτ, η οποία απηύθυνε λόγο στο πλήθος εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια όλων για την αδράνεια των τουρκικών αρχών.

Μολονότι ορισμένες πτυχές της υπόθεσης Ντινκ έχουν εκδικαστεί και στο ΕΔΑΔ, το οποίο έχει καταδικάσει την Τουρκία σε χρηματικό πρόστιμο, όπως έχουμε ενημερώσει τους αναγνώστες μας από αυτή τη στήλη πριν από λίγο καιρό, η τουρκική δικαιοσύνη επιμένει πεισματικά να κωφεύει στις επιταγές της κοινής γνώμης για άμεση απόδοση της δικαιοσύνης. Η βραδύτητα με την οποία λειτουργεί η τουρκική δικαιοσύνη αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μετά από πολύ κόπο και ενέργεια της οικογένειας οι δικαστικές αρχές της Ριζούντας του Ευξείνου Πόντου μόλις πριν από λίγες μέρες αποφάσισαν να καλέσουν σε κατάθεση μέλη των σομάτων ασφαλείας και δικαιοσύνης που φαίνεται ότι εμπλέκονται στην υπόθεση.

Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ότι μετά από τόση καθυστέρηση ελλοχεύει τώρα ο κίνδυνος να αφεθούν ελεύθεροι οι πρωταίτιοι! Με τη θέση σε ισχύ νέων διατάξεων, προϊόν των μεταρρυθμίσεων που δρομολογήθηκαν στις αρχές της νέας χιλιετίας, ο δολοφόνος και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος μπορούν τον επόμενο χρόνο, δεδομένου των βραδύτατων ρυθμών με τους οποίους κινούνται οι διαδικασίες, να αφεθούν ελεύθεροι μιας και θα έχει παρέλθει το ανώτατο όριο κράτησης, το οποίο από την 1η Ιανουαρίου ορίζεται στα 5 χρόνια. Ας υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο Νόμος 1412 περί των ποινικών δικαστηρίων αντικαταστάθηκε εξολοκλήρου από τον Νόμο 5271 την 4η Δεκεμβρίου 2004. Σύμφωνα με το άρθ. 102 του νέου νόμου το ανώτερο χρονικό διάστημα κράτησης κατηγορουμένων για σοβαρά αδικήματα (δολοφονίες κ.λπ.), μειώνεται από δέκα χρόνια στα πέντε. Επιπλέον, στις 23 Μαρτίου 2005 ψηφίστηκε ο Νόμος 5320, ο οποίος ρυθμίζει τα ζητήματα εφαρμογής των κανόνων περί ποινικών δικαστηρίων (5271). Σύμφωνα με το άρθρο 12 του εν λόγω νόμου (5320), ορισμένες διατάξεις, όπως εκείνες που προβλέπει το άρθ. 102, που αφορά το ανώτερο χρονικό διάστημα κράτησης κατηγορουμένων για σοβαρά αδικήματα (δολοφονίες κ.λπ.), έπρεπε να τεθούν σε ισχύ την 1η Απριλίου 2008. Ωστόσο, κατόπιν πολλών τροποποιήσεων η εν λόγω περίοδος μεταφέρθηκε στην 31η Δεκεμβρίου 2010 (Νόμος 5739 της 26ης Φεβρουαρίου 2008).

Ανεξάρτητα από τις πρόσφατες αλλαγές στην τουρκική νομοθεσία, οι οποίες θεωρητικά τουλάχιστον επιδιώκουν να περιορίσουν τις αυθαιρεσίες των τουρκικών αρχών και να προφυλάξουν κρατουμένους, οι οποίοι ταλαιπωρούνταν συχνά λόγο και των ιδεολογικών προσανατολισμών τους, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η υπόθεση Ντινκ προσκρούει στην αντίδραση του παρακράτους και την έλλειψη πολιτικής βούλησης. Στην εν λόγω υπόθεση η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ έχει ατράνταχτα στοιχεία εις βάρος του παρακράτους. Ωστόσο, αυτή προτιμά να την παραβλέπει και να επιμένει να προωθεί της θέσεις της μέσω της υπόθεσης «Εργκενεκόν», η οποία είναι εν μέρει «δημιούργημά» της. Η καταδίκη του παρακράτους στην υπόθεση του αρμένιου δημοσιογράφου Ντινκ, βεβαίως, θα εξέθετε ανεπανόρθωτα το ΑΚΡ στην τουρκική κοινή γνώμη. Άλλωστε, ας μην λησμονούμε ότι η ηγεσία της ισλαμικής κυβέρνησης, αρνούμενη πεισματικά τη γενοκτόνα πράξη του 1915, φαίνεται να επιλέγει δύσβατα μονοπάτια, τα οποία αναιρούν την όποια πρόοδο στην ευρωπαϊκή της «πορεία».

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος


Δεν υπάρχουν σχόλια: