Γαλλο-τουρκική κρίση στον ορίζοντα

Τούρκοι υπερεθνικιστές διαδηλώνουν μπροστά από το Γαλλικό Προξενείο στην Κωνσταντινούπολη. Πανό: «Η γενοκτονία του 1915 είναι απάτη», «Γαλλία = Αίμα+Δάκρια»

Ανεβαίνουν οι τόνοι μεταξύ Άγκυρας και Παρισιού εξαιτίας νομοσχεδίου που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση και αφορά τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς. Η Τουρκική κυβέρνηση επιδίδεται σε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταψηφιστεί το εν λόγω νομοσχέδιο.

Στα πρόθυρα κρίσης βρίσκονται οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Γαλλίας μετά την κατάθεση νομοσχεδίου στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, το οποίο απαγορεύει στη γαλλική επικράτεια την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους στην Ανατολική Μικρά Ασία το 1915. Το νομοσχέδιο, που εντάχθηκε τελικά στην ημερήσια διάταξη, θα ψηφιστεί στην Εθνοσυνέλευση το πρωί της 22ας Δεκεμβρίου. Σε περίπτωση που αυτό ψηφιστεί θα ανοίξει ο δρόμος της επικύρωσής του από τη Γαλλική Γερουσία δύο μήνες μετά, την 22α Φεβρουαρίου, για να αποκτήσει ισχύ νόμου.

Το εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπει χρηματικό πρόστιμο 45 χιλ. Ευρώ και φυλάκιση ενός έτους σε όσους αρνιούνται τις γενοκτονίες που αναγνωρίζει η Γαλλική νομοθεσία. Υπενθυμίζεται ότι, στα τέλη Ιανουαρίου του 2001, το Γαλλικό κοινοβούλιο είχε ψηφίσει νόμο με τον οποίο η Γαλλία αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς. Ενοχλημένη η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ από τη διατύπωση του νομοσχεδίου, θεώρησε ότι με το εν λόγω νομοσχέδιο η Γαλλική κυβέρνηση επιχειρεί να στοχοποιήσει κυρίως την Τουρκία.

Η τουρκική αντίδραση εκφράστηκε με ποικίλους τρόπους. Καταρχάς ειπώθηκε από επίσημα χείλη ότι, το νομοσχέδιο εντάχθηκε στην ημερήσια διάταξη κατόπιν έντονου παρασκηνίου στο οποίο πρωτοστάτησε ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Υποστηρίχτηκε μάλιστα ότι έφερε το εν λόγω νομοσχέδιο στην Εθνοσυνέλευση για ψηφοθηρικούς λόγους ενόψει των εκλογών που πλησιάζουν. Η Τουρκική διπλωματία επιχείρησε να ασκήσει πιέσεις στο Γάλλο Πρόεδρο με στόχο την απόσυρση του νομοσχεδίου. Ο ισλαμιστής Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ μάλιστα διέρρευσε στον Τύπο ότι επιχείρησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Γάλλο ομόλογό του προτού εκδώσει ανακοίνωση με την οποία καλούσε τον γαλλικό πολιτικό κόσμο να απέχει από μικροπολιτικά παιχνίδια.

Επιπλέον, η ισλαμική κυβέρνηση ενθάρρυνε μια διπλωματική «απόβαση» στο Παρίσι μια πλειάδα πολιτικών προσώπων και εκπροσώπων οικονομικο-κοινωνικών οργανώσεων της Τουρκίας για να ασκήσουν πιέσεις τόσο στις γαλλικές ομάδες συμφερόντων όσο και στη γαλλική κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Βολκάν Μποζκίρ, παραδείγματος χάρη, προειδοποίησε το Παρίσι για τις κινήσεις του, σημειώνοντας ότι δεν πρόκειται να απέχει η Άγκυρα από οικονομικού χαρακτήρα αντίποινα, όπως έκανε το 2001. Διπλωματικοί κύκλοι ανέφεραν ακόμη ότι η ψήφιση του νομοσχεδίου στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση θα μπορούσε να προκαλέσει μία αντίδραση τύπου «Μαβί Μαρμαρά», η οποία οδήγησε σε υποβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ πριν από λίγο καίρό, στις σχέσεις Τουρκίας-Γαλλίας. («Ζαμάν», 20/12/2011).

Εκπρόσωποι τουρκικών ομάδων συμφερόντων που μετέβησαν στο Παρίσι, όπως ο Πρόεδρος της Ένωσης Επιμελητηρίων και Χρηματιστηρίων Τουρκίας Ριφάτ Χισαρτζικλίογλου, δήλωσε ότι οι Τούρκοι της Ευρώπης και κυρίως της Γαλλίας πρέπει να αποκτήσουν κατάλληλη οργανωτική δομή για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των καιρών. Εξάλλου, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου των Τούρκων Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών, Ουμίτ Μποϊνέρ, δήλωσε ότι με την κίνηση αυτή η Γαλλία έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αξίες και αρχές της Ευρώπης, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης. Έτσι τάχθηκε πλήρως με τις θέσεις του πολιτικού κόσμου της Τουρκίας, ο οποίος υποστηρίζει ότι το εν λόγω νομοσχέδιο επιχειρεί να περιορίσει την ελευθερία έκφρασης των Τούρκων και ότι αποθαρρύνει την αντικειμενική και επιστημονική έρευνα!

Η στάση της ισλαμικής κυβέρνησης ΑΚΡ στο θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων έρχεται να επιβεβαιώσει για ακόμη μια φορά την ταύτισή της τόσο με το οθωμανικό όσο και με το πιο πρόσφατο κεμαλικό παρελθόν της Τουρκίας. Οι προσπάθειες άσκησης πίεσης στο γαλλικό πολιτικό κόσμο για την καταψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου, προδίδει ουσιαστικά την επιθυμία προάσπισης ενός πολιτικού και ιστορικού ασύλου, καθώς και την αδυναμία υιοθέτησης και εφαρμογής των ευρωπαϊκών και πανανθρώπινων αξιών στη γείτονα. Πως είναι δυνατό τόσο σημαντικά θέματα, όπως οι γενοκτονίες των λαών της Μικράς Ασίας, να αφήνονται αποκλειστικά στην κρίση «επιστημόνων», όπως τους εννοεί το κεμαλο-ισλαμικό κατεστημένο της Τουρκίας, όταν με τόση άνεση παρεμβαίνει η Άγκυρα σε ξένες κυβερνήσεις και τις απειλεί με οικονομικές και άλλες κυρώσεις;

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος